Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαρλ Πατέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαρλ Πατέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Charles Pathé (Γαλλικά)
Γέννηση26  Δεκεμβρίου 1863[1]
Σεβρί-Κοσινί
Θάνατος25  Δεκεμβρίου 1957[1][2][3]
Μόντε Κάρλο
Τόπος ταφήςCimetière ancien de Vincennes[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπαραγωγός ταινιών
επιχειρηματίας
σεναριογράφος[6]
σκηνοθέτης κινηματογράφου
Περίοδος ακμής1889 - 1929
Οικογένεια
ΤέκναΠιέρ Σαρλ Πατέ[7]
ΑδέλφιαÉmile Pathé
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σαρλ Πατέ (Γαλλικά: Charles Pathé) (1863 - 1957) ήταν Γάλλος βιομήχανος, πρωτοπόρος της γαλλικής βιομηχανίας ταινιών και ηχογραφήσεων. Το 1896, ίδρυσε με τους αδελφούς του την εταιρεία Αδελφοί Πατέ στο Παρίσι και πρωτοστάτησαν στην ανάπτυξη της κινούμενης εικόνας. Επιπλέον, συνέβαλε στη διάδοση του φωνογράφου στη Γαλλία. Ο Πατέ υιοθέτησε ως εμπορικό σήμα της εταιρείας του ένα από τα εθνικά σύμβολα της Γαλλίας, τον γαλατικό κόκορα. [8]

Ο Σαρλ Πατέ γεννήθηκε στο Σεβρί-Κοσινί στο νομό Σεν-ε-Μαρν στις 26 Δεκεμβρίου 1863, από γονείς Αλσατούς. Οι γονείς του διατηρούσαν κρεοπωλείο αρχικά στο Σεβρί-Κοσινί και στη συνέχεια στη Βενσέν. Είχε τρεις αδελφούς και δύο αδελφές. Εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 14 ετών, και εργάστηκε πολύ σκληρά για δεκαπέντε ώρες την ημέρα μαθαίνοντας το επάγγελμα του κρεοπώλη στο Παρίσι.

Το 1889, σε ηλικία 25 ετών, άρχισε να εργάζεται ως πλανόδιος κρεοπώλης. Καθώς η ζωή που ζούσε με τους γονείς του δεν τον ικανοποιούσε, μάζεψε κάποιες αποταμιεύσεις και με τη βοήθεια των αδελφών και της αδελφής του, έφυγε για την Αργεντινή, στο Μπουένος Άιρες, με τη φιλοδοξία να κάνει την τύχη του. Στη νέα χώρα του προσπάθησε να εδραιωθεί σε διάφορα επαγγέλματα αλλά χωρίς επιτυχία. Προσεβλήθη από κίτρινο πυρετό, σώθηκε ως εκ θαύματος, σε αντίθεση με τον συνέταιρό του, και επέστρεψε στη Γαλλία με κακή υγεία, μετά από μια τελευταία αποτυχημένη προσπάθεια στο εμπόριο παπαγάλων. Παντρεύτηκε σε ηλικία 30 ετών την Μαρί Φουά, τον Οκτώβριο του 1893, και ζούσε με έναν μικρό μισθό εργαζόμενος ως υπάλληλος σε δικηγορικό γραφείο.

Καριέρα στην ηχογράφηση και τη βιομηχανία ταινιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι αδελφοί Πατέ, αφίσα του Αντριάν Μπαρέρ

Τον Αύγουστο του 1894, ανακάλυψε τον φωνογράφο του Έντισον στην έκθεση της Βενσέν. Αμέσως ενδιαφέρθηκε για την τεχνολογία ηχογράφησης, αγόρασε και άρχισε να εμπορεύεται τις μηχανές του Έντισον. Το 1896, ίδρυσε με τα αδέλφια του την εταιρεία Αδελφοί Πατέ και, με τον αδερφό του Εμίλ επικεφαλής, άρχισε την ίδια χρονιά να κατασκευάζει και να πουλάει φωνογράφους και φωνογραφικούς κυλίνδρους.

Λίγο αργότερα στο Λονδίνο ανακάλυψε το κινητοσκόπιο, που είχε εφευρεθεί στα εργαστήρια του Έντισον, και επέκτεινε τις δραστηριότητες στη διανομή εξοπλισμού προβολής κινηματογραφικών ταινιών. Το 1896 δημιούργησε ένα μικρό εργοστάσιο στη Βενσέν. Οι πρώτες ταινίες της εταιρείας δημιουργήθηκαν υπό την καθοδήγηση του ίδιου. Για αρκετά χρόνια, ωστόσο, η επιτυχία της επιχείρησης φωνογράφων υπερέβαινε την επιτυχία της κινηματογραφικής εταιρείας.[9]

Στις 28 Δεκεμβρίου 1897, τα κεφάλαια της παλιάς εταιρείας του επέτρεψαν να δημιουργήσει τη Νέα εταιρεία Αδελφών Πατέ, η οποία επεκτάθηκε σε πολλούς τομείς δραστηριότητας: παραγωγή, εργαστήρια ανάπτυξης, διανομή, εκμετάλλευση ταινιών. Από το 1902 έως το 1904, άνοιξε υποκαταστήματα στην Ισπανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες με την Pathé-America, με έδρα το Νιου Τζέρσεϊ, [10]ακολούθησαν υποκαταστήματα και σε άλλες χώρες. Η παραγωγή ταινιών αυξήθηκε από εβδομήντα το 1901 σε πεντακόσιες το 1903. Το 1905, η εταιρεία δημιούργησε λογότυπο με τον γαλατικό κόκορα, το οποίο παραμένει το έμβλημά της έως σήμερα. Το 1907, ο Σαρλ Πατέ αποφάσισε να νοικιάζει ταινίες για μέγιστη περίοδο τεσσάρων μηνών, σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα, δραστηριότητα που ήταν πιο επικερδής από την πώληση. Λίγο νωρίτερα, είχε αναλάβει την κατασκευή μόνιμων αιθουσών, των οποίων η πρώτη, η Omnia-Pathé στο Παρίσι, άνοιξε στις 15 Δεκεμβρίου 1906.

Προβολέας ταινιών Πατέ του 1910.
Πρόσοψη ενός κινηματογράφου Πατέ με το έμβλημα του κόκορα, Μονπελιέ.

Από το 1901, συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη και αργότερα διευθυντή Φερντινάν Ζεκά και εξειδικεύτηκε στην παραγωγή και σκηνοθεσία ταινιών που παρήγαγε η εταιρεία. Γύρω στο 1905, η εταιρεία απασχολούσε πλέον εξειδικευμένο προσωπικό: σεναριογράφους, διακοσμητές, καμεραμάν, σκηνοθέτες κ.λπ.

Η ανακάλυψη του κωμικού ηθοποιού Μαξ Λίντερ, με τον οποίο συνεργάστηκε από το 1905, έδωσε νέα δυναμική και φήμη στις ταινίες Πατέ.[11]

Η εταιρεία Πατέ κινηματογράφησε πολλά σύντομα θέματα, τα περισσότερα από τα οποία ήταν εντυπωσιακές εγκληματικές περιπέτειες, μελοδραματικές ιστορίες αγάπης, κοινωνικά δράματα, κωμωδίες και αναπαραστάσεις πραγματικών γεγονότων, με πιο διάσημο την Καταστροφή της Μαρτινίκας (1902). Αυτό το τελευταίο είδος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές, γιατί πληροφορούσε το κοινό και συγχρόνως είχε μεγάλο συναισθηματικό αντίκτυπο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου που έγινε μια από τις πηγές ενημέρωσης.

Το 1909 ο Πατέ παρήγαγε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, τους Άθλιους (Les Misérables), μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Βικτόρ Ουγκώ. Την ίδια χρονιά άρχισε επίσης να εκδίδει το πρώτο περιοδικό με νέα για ταινίες που προβάλλονταν στις οθόνες, το Pathé Gazette, που κυκλοφόρησε το 1910 στις ΗΠΑ και το 1911 στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο ήταν διεθνώς δημοφιλές μέχρι το 1956.

Το 1912, ο Σαρλ Πατέ ανέθεσε στον Αλφρέ Μασέν τη δημιουργία του πρώτου κινηματογραφικού στούντιο στο Βέλγιο, στο Μολενμπέκ-Σαιν-Ζαν, κοντά στις Βρυξέλλες. Η εταιρεία Πατέ είναι η πρώτη που λειτούργησε παραγωγή ταινιών σε βιομηχανική και παγκόσμια κλίμακα. Από το 1926, μοιράστηκε το μονοπώλιο της παραγωγής ταινιών με την Kodak.

Το 1929, ο Σαρλ Πατέ αποσύρθηκε στο Μονακό. Πέθανε στο Μόντε Κάρλο στις 25 Δεκεμβρίου 1957, την παραμονή των 94ων γενεθλίων του. Αναπαύεται στο παλιό κοιμητήριο της Βενσέν.[12]